Laparoskopia okazała się przełomem w chirurgii. Wciąż jednak wzbudza wiele kontrowersji. Zwolennicy są zachwyceni możliwością jej wielokierunkowego wykorzystania. Przeciwnicy doszukują się wszelkich mankamentów tego sposobu wykonywania operacji. Laparoskopię stosuje się podczas leczenia chorób, jak: choroba Leśniowskiego-Crohna, nietrzymanie stolca, a także rodzinna polipowatość.
Laparoskopia – na czym polega?
Laparoskopia to nie tylko metoda przeprowadzania operacji, ale także mało inwazyjny sposób badania narządów wewnętrznych. Laparoskopowo sprawdza się stan takich narządów jak śledziony, narządów rodnych, czy nerek. W odróżnieniu od klasycznej laparotomii, w laparoskopii wykonuje się operację poprzez niewielkie nacięcia w powłoce brzusznej. Poprzez nie wprowadza się do jamy otrzewnej wpierw przyrząd optyczny, a następnie pozostałe narzędzia. Zabieg kończy się wypompowaniem gazów, usunięciem laparaskopu oraz trokaru, a następnie zaszyciem powłoki brzusznej.
